Ida Krystyna Kazimiera Komorowska

Ida Krystyna Kazimiera Komorowska
Data urodzenia:	01-09-1921
Miejsce urodzenia:	Lwów
Data śmierci:	18-05-1985
Miejsce śmierci:	Sztokholm
Zawód:	pracownik biurowy

Ida Krystyna Kazimiera Komorowska - ur. 1 września 1921 we Lwowie (obecnie Ukraina), zm. 18 maja 1985 w Sztokholmie (Szwecja). Pracownik biurowy.

Życiorys

Była córką Stefana (1877-1947) i Marii z Bełtowskich (1886-1940). Miała pięciu braci: Adama (1909-1965), Juliusza (1913-2002), Zygmunta (1917-1978), Stanisława (1915-1977) i Tadeusza (1925-1978) oraz dwie siostry: Janinę (1910-1986) i Stefanię.

Została ochrzczona 18 września 1921 roku w parafii św. Anny we Lwowie (akt 199/1921, rodzice chrzestni: Jan Bełtowski, Bronisława Frankiewicz). W latach 1928-1933 uczęszczała do Szkoły Powszechnej Braci Szkolnych, zaś w latach 1933-1939 do III Liceum i Gimnazjum Ogólnokształcącego im. Stefana Batorego we Lwowie, gdzie tuż przed wybuchem II Wojny Światowej złożyła egzamin dojrzałości (tzw. duża matura). W latach 1940-1943 pracowała jako pomocnik biurowy w Wojewódzkim Dziale Gospodarczym we Lwowie, a od 1943 roku do zakończenia wojny pozostawała bez zatrudnienia i na utrzymaniu rodzeństwa. Po wojnie rozpoczęła pracę jako maszynistka i sekretarka w redakcji Dziennika Zachodniego w Katowicach, gdzie pracowała dwa lata. W roku 1947 przeprowadziła się do Wałbrzycha, podejmując zatrudnienie w Centrali Produktów Naftowych (1947-1949) na stanowisku referenta ds. sprzedaży. Po dwóch latach przeniosła się do Szczecina, gdzie w latach 1949-1951 pracowała w Związku Spółdzielni Rzemieślniczych jako referent sprawozdawczy, a w latach 1951-1953 w Państwowej Centrali Drzewnej jako referent ds. zatrudnienia i płacy. Na początku 1953 roku przeprowadziła się do Warszawy, gdzie podjęła pracę w Polskiej Izbie Handlu Zagranicznego jako maszynistka (pracowała tam do końca listopada 1953 roku). 11 grudnia 1953 roku podjęła zatrudnienie w Biurze Projektów Inwestycyjnych Przemysłu Mięsnego i Mleczarskiego w Warszawie, początkowo na stanowisku maszynistki, a następnie kierownika hali maszyn. W listopadzie 1954 roku przeprowadziła się z Warszawy do Milanówka i zamieszkała w domu przy ul. Leśnej 4. W BPIPMiM pracowała do października 1958 roku, a następnie wyjechała na stałe do Szwecji i zamieszkała w Sztokholmie.

W 1959 roku zawarła związek małżeński z Witoldem, z którym miała syna Marka (1960-). Małżeństwo to rozpadło się na początku lat 70-tych.

Zmagała się z tarczycą i chorobami gastrycznymi. Zmarła tragicznie (popełniła samobójstwo, rzucając się pod pociąg) 18 maja 1985 roku, mając niespełna 64 lata. Została pochowana 13 czerwca 1985 roku na Cmentarzu Leśnym w Gaju Pamięci (Skogskyrkogården, Minneslund) w Szwecji.

Zdjęcia

• 

  Akt chrztu (199/1921)

• 

  Ślub Idy i Witolda

• 

  Milanówek, Leśna 4 (obecnie)