Juliusz Longin Vogelsinger: Różnice pomiędzy wersjami

Z VOGELSINGER - genealogia
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:
Był synem [[Stefan Vogelsinger|Stefana]] (1877-1947) i [[Maria Helena Vogelsinger|Marii z Bełtowskich]] (1886-1940). Miał czterech braci: [[Adam Jakub Vogelsinger|Adama]] (1909-1965), [[Stanisław Marcin Vogelsinger|Stanisława]] (1915-1977), [[Zygmunt Vogelsinger|Zygmunta]] (1917-1978) i [[Tadeusz Vogelsinger|Tadeusza]] (1925-1978) oraz trzy siostry: [[Janina Amalia Trzos|Janinę]] (1910-1986), [[Stefania Marta Bartoszyńska|Stefanię]] (1919-1991) i [[Ida Krystyna Komorowska|Idę]] (1921-1985).
Był synem [[Stefan Vogelsinger|Stefana]] (1877-1947) i [[Maria Helena Vogelsinger|Marii z Bełtowskich]] (1886-1940). Miał czterech braci: [[Adam Jakub Vogelsinger|Adama]] (1909-1965), [[Stanisław Marcin Vogelsinger|Stanisława]] (1915-1977), [[Zygmunt Vogelsinger|Zygmunta]] (1917-1978) i [[Tadeusz Vogelsinger|Tadeusza]] (1925-1978) oraz trzy siostry: [[Janina Amalia Trzos|Janinę]] (1910-1986), [[Stefania Marta Bartoszyńska|Stefanię]] (1919-1991) i [[Ida Krystyna Komorowska|Idę]] (1921-1985).


Został ochrzczony 6 kwietnia 1913 roku w kościele parafialnym św. Anny we Lwowie (akt 120/1913, rodzice chrzestni: [[Marcin Bełtowski|Marcin Bełtowski] i [[Włodzimiera Dziurzyńska|Włodzimiera Dziurzyńska]]). We wrześniu 1924 roku rozpoczął edukację w VIII Państwowym Gimnazjum im. Króla Kazimierza Wielkiego we Lwowie. Szkołę tę ukończył zdanym egzaminem maturalnym. Po zakończeniu edukacji, w latach 1934-1935 odbywał zasadniczą służbę wojskową w 2 baterii Wołyńskiej Szkoły Podchorążych Rezerw Artylerii im. Marcina Kątskiego, gdzie uzyskał stopień tytularnego kaprala i otrzymał przydział mobilizacyjny do 7 Pułku Artylerii Ciężkiej. W czasie wojny służył w 1 Polskiej Dywizji Pancernej (tzw. ''Czarne Diabły''). Po wojnie wyemigrował do Wielkiej Brytanii. 2 czerwca 1949 roku w kościele St. Ecornwald w angielskim Wembley (hrabstwo Middlesex) zawarł związek małżeński z [[Janina Maria Vogelsinger|Janiną Kluger]], z którą miał córkę [[Ewa Maria Siatkowska|Ewę]] (1951-2018). 30 sierpnia 1951 roku wyemigrował wraz z rodziną z portu w angielskim Liverpool do Kanady, na pokładzie liniowca "Ascania" operatora Cunard Lines, płynącego do Montrealu w Kanadzie. Po śmierci żony Janiny, ożenił się powtórnie z [[Irena Fedorowicz-Vogelsinger|Ireną Fedorowicz]], działaczką polonijną.
Został ochrzczony 6 kwietnia 1913 roku w kościele parafialnym św. Anny we Lwowie (akt 120/1913, rodzice chrzestni: [[Marcin Bełtowski|Marcin Bełtowski]] i [[Włodzimiera Dziurzyńska|Włodzimiera Dziurzyńska]]). We wrześniu 1924 roku rozpoczął edukację w VIII Państwowym Gimnazjum im. Króla Kazimierza Wielkiego we Lwowie. Szkołę tę ukończył zdanym egzaminem maturalnym. Po zakończeniu edukacji, w latach 1934-1935 odbywał zasadniczą służbę wojskową w 2 baterii Wołyńskiej Szkoły Podchorążych Rezerw Artylerii im. Marcina Kątskiego, gdzie uzyskał stopień tytularnego kaprala i otrzymał przydział mobilizacyjny do 7 Pułku Artylerii Ciężkiej. W czasie wojny służył w 1 Polskiej Dywizji Pancernej (tzw. ''Czarne Diabły''). Po wojnie wyemigrował do Wielkiej Brytanii. 2 czerwca 1949 roku w kościele St. Ecornwald w angielskim Wembley (hrabstwo Middlesex) zawarł związek małżeński z [[Janina Maria Vogelsinger|Janiną Kluger]], z którą miał córkę [[Ewa Maria Siatkowska|Ewę]] (1951-2018). 30 sierpnia 1951 roku wyemigrował wraz z rodziną z portu w angielskim Liverpool do Kanady, na pokładzie liniowca "Ascania" operatora Cunard Lines, płynącego do Montrealu w Kanadzie. Po śmierci żony Janiny, ożenił się powtórnie z [[Irena Fedorowicz-Vogelsinger|Ireną Fedorowicz]], działaczką polonijną.


Zmarł 31 maja 2002 roku w szpitalu Humber River Regional Hospital w Toronto, w wieku 89 lat. Został pochowany na cmentarzu Sanctuary Park w tym samym mieście.
Zmarł 31 maja 2002 roku w szpitalu Humber River Regional Hospital w Toronto, w wieku 89 lat. Został pochowany na cmentarzu Sanctuary Park w tym samym mieście.

Wersja z 21:52, 4 lip 2024

Juliusz Longin Vogelsinger
Data urodzenia: 15-03-1913
Miejsce urodzenia: Lwów
Data śmierci: 31-05-2002
Miejsce śmierci: Toronto
Zawód: cukiernik

Juliusz Longin Vogelsinger - ur. 15 marca 1913 we Lwowie (obecnie Ukraina), zm. 31 maja 2002 w Toronto (prowincja Ontario, Kanada). Cukiernik, księgowy, działacz polonijny, żołnierz Wojska Polskiego w czasie II Wojny Światowej.

Życiorys

Był synem Stefana (1877-1947) i Marii z Bełtowskich (1886-1940). Miał czterech braci: Adama (1909-1965), Stanisława (1915-1977), Zygmunta (1917-1978) i Tadeusza (1925-1978) oraz trzy siostry: Janinę (1910-1986), Stefanię (1919-1991) i Idę (1921-1985).

Został ochrzczony 6 kwietnia 1913 roku w kościele parafialnym św. Anny we Lwowie (akt 120/1913, rodzice chrzestni: Marcin Bełtowski i Włodzimiera Dziurzyńska). We wrześniu 1924 roku rozpoczął edukację w VIII Państwowym Gimnazjum im. Króla Kazimierza Wielkiego we Lwowie. Szkołę tę ukończył zdanym egzaminem maturalnym. Po zakończeniu edukacji, w latach 1934-1935 odbywał zasadniczą służbę wojskową w 2 baterii Wołyńskiej Szkoły Podchorążych Rezerw Artylerii im. Marcina Kątskiego, gdzie uzyskał stopień tytularnego kaprala i otrzymał przydział mobilizacyjny do 7 Pułku Artylerii Ciężkiej. W czasie wojny służył w 1 Polskiej Dywizji Pancernej (tzw. Czarne Diabły). Po wojnie wyemigrował do Wielkiej Brytanii. 2 czerwca 1949 roku w kościele St. Ecornwald w angielskim Wembley (hrabstwo Middlesex) zawarł związek małżeński z Janiną Kluger, z którą miał córkę Ewę (1951-2018). 30 sierpnia 1951 roku wyemigrował wraz z rodziną z portu w angielskim Liverpool do Kanady, na pokładzie liniowca "Ascania" operatora Cunard Lines, płynącego do Montrealu w Kanadzie. Po śmierci żony Janiny, ożenił się powtórnie z Ireną Fedorowicz, działaczką polonijną.

Zmarł 31 maja 2002 roku w szpitalu Humber River Regional Hospital w Toronto, w wieku 89 lat. Został pochowany na cmentarzu Sanctuary Park w tym samym mieście.

Zdjęcia